Verbreding van de A27 door Amelisweerd vliesdun onderbouwd

A27 bij_LunettenStop met deze doodlopende weg - sluit aan bij beschikbare alternatieven

Rijkswaterstaat wil de A27 tussen de knooppunten Lunetten en Rijnsweerd tot 2x7 stroken verbreden. Er is alle reden om te twijfelen of dat wel uitvoerbaar is. Eigen rapporten van Rijkswaterstaat geven aan dat er grote, en naar het lijkt niet oplosbare, problemen ontstaan als gekozen wordt voor bredere varianten. Daarnaast worden de plannen alsmaar duurder en voldoen ze niet aan de eisen die op het gebied van inpassing, natuur, milieu en gezondheid zouden moeten worden gesteld. Daarom: stop met deze doodlopende weg en overweeg de beschikbare alternatieven. 

Vorige maand hebben Rijk, provincie en de gemeente Utrecht weer een stap gezet in de besluitvorming over de Ring Utrecht. Zij hebben een groot aantal varianten geschrapt omdat die niet aan gestelde eisen kunnen voldoen. Uit de onderliggende rapporten blijkt zelfs dat voor de A27 aan de oostkant van Utrecht voorlopig nog geen enkele oplossingsrichting voldoet.

Op 12 juni heeft Rijkswaterstaat de zogenaamde 2nd Opinion Ring Utrecht openbaar gemaakt, een onderzoek van advies- en ingenieursbureau Bos+Witteveen over de technische (on)mogelijkheden van verbreding van de A27 bij Amelisweerd. Lees het nieuwsitem hierover met koppelingen naar het onderzoek, een presentatie met uitleg over deze bevindingen en een publieksvriendelijke video over de kwestie. 

 

Kosten van verbreding en gevolgen voor natuur, milieu en gezondheid

Het Rijk wil bij voorkeur de A27 verbreden tot maar liefst 2x7 rijstroken om tot in lengte van dagen genoeg capaciteit te bieden. Dan is er echter een groot probleem. Tussen het verkeersplein Lunetten en de bak bij Amelisweerd wordt het grondwater onder de verdiept gelegen weg tegengehouden door een plastic vlies. De rapporten van Rijkswaterstaat, die te vinden zijn op www.ikgaverder.nl, geven aan dat er niets gedaan kan worden aan de breedte van dat vlies omdat het grondwater dan omhoog zal stromen. Beschadiging van het vlies moet koste wat het kost worden voorkomen. Dat is een belangrijke beperking voor alle brede wegvarianten. En het asfalt hoger leggen kan ook niet door de twee spoorwegviaducten. Hoe Rijkswaterstaat hieruit kan komen, is ons een raadsel.

In het rapport is vreemd genoeg geen enkele inschatting van de kosten van de verbreding te vinden. Wel is tussen de regels door te lezen dat die nu al te hoog zijn en boven de begroting van 1,2 miljard uitkomen. Verbreding van de bak bij Amelisweerd kost waarschijnlijk al minstens een half miljard. Wat niet lijkt te zijn meegenomen zijn allerlei kosten op het gebied van inpassing, natuur, milieu en ook gezondheid. Op het gebied van milieu en ruimtelijke inpassing wordt alleen maar gesteld dat eisen op dat gebied haalbaar zijn met extra maatregelen. Die worden echter niet verder verkend, benoemd of begroot. Er is geen letter te vinden over de aantasting van Amelisweerd, toch het belangrijkste recreatiegebied voor heel Utrecht. Negatieve gezondheidseffecten van de verbreding zijn in het geheel niet meegenomen.

 

Effecten op het stadsverkeer onduidelijk

Ook de effecten op het stedelijk verkeer zijn niet onderzocht. Het rapport stelt dat verbreding van de A27 verkeer zal wegtrekken van de Waterlinieweg. Tegelijk wordt erkend dat de omvang van het verkeer toeneemt wanneer je meer asfalt aanlegt. En vervolgens lezen wij dat de effecten op het stedelijk wegennet eigenlijk nog moeten worden onderzocht.

De besluitvorming over de NRU, de gemeentelijke vierbaansweg langs Overvecht, verloopt heel anders. Hier spelen kosten, ruimtelijke inpassing en lucht- en geluidhinder wél een grote rol. Varianten met twee rijstroken extra en 100 i.p.v. 80 km/h gaan hierdoor waarschijnlijk afvallen. Wat overblijft is de vraag of een (deels) verdiepte ligging van de weg financieel haalbaar is. Deze variant was wegens de hoge kosten eerder afgeserveerd, maar is onder druk van bewoners toch meegenomen naar de volgende besluitronde.

 

Een reëel alternatief

KrachtvanUtrecht2.0cover grootHet Rijk "trechtert" dus verder zonder fundamentele eisen en voorwaarden mee te nemen op het gebied van inpassing, natuur, milieu en gezondheid. En zelfs zonder die eisen raakt het Rijk al met de eigen eisen in de knoop. Er kan niet tegelijkertijd worden voldaan aan de zelf geformuleerde eisen van uitvoerbaarheid, doorstroming en kosten. Daarmee wordt de onderbouwing vliesdun. Een meest milieuvriendelijke variant, zoals de provincie wenst, is op geen enkele manier terug te vinden.

Wij roepen Rijk, provincie en gemeente op te stoppen met deze doodlopende weg. Als je de bak bij Amelisweerd niet hoeft te verbreden spaar je enorm veel geld uit. Geld dat goed op een andere manier kan worden besteed. Voor varianten binnen het vlies. Sluit aan bij beschikbare alternatieven die wel aan eisen op het gebied van mobiliteit, natuur, milieu en gezondheid voldoen. Ons rapport 'Kracht van Utrecht 2.0' wijst al de weg: aan de hand van een ontwikkelingsvisie voor de regio op basis van een ambitieus fiets- en OV- (tram)net.